یک عدد سینی.یک عدد گالیپات.یک عدد پنست.یک عدد سوزنگیر.یک عدد قیچی صاف.یک عدد تامپون.دو عدد گاز.۷ عدد پنبه سوآپ.۴ عدد شان(دو عدد شان جورابی).یک عدد گان.

اپی زیاتومی چه زمانی مورد نیاز است و چه زمانی انجام آن لازم نیست؟

اپی زیاتومی، برش فاصله میان واژن و مقعد را می‌گویند. در گذشته اپی زیاتومییک بخشی از زایمان طبیعی بود؛ اما امروزه این عمل تنها در موارد خاص انجام می‌شود. در اینجا هر آنچه که نیاز دارید در مورد خطرها، مزایا و دوره بهبود این جراحی بدانید را توضیح می‌دهیم.

درباره اپی زیاتومی (Episiotomy)

برای سال‌ها تصور بر این بود که اپی زیاتومی به جلوگیری از پارگی‌های شدید واژینال در طول زایمان کمک می‌کند و بهتر از پارگی طبیعی بهبود می‌یابد. با این وجود امروزه مطالعات نشان می‌دهند که اپی زیاتومی از این مشکلات جلوگیری نمی‌کند. بهبود پس از اپی زیاتومی ناراحت کننده است و گاهی اوقات برش جراحی اپی زیاتومی شدیدتر از پارگی طبیعی است که قرار است اتفاق بیفتد؛ عفونت نیز امکان پذیر است. در برخی زنان اپی زیاتومی موجب درد در طول رابطه جنسی تا چند ماه پس از زایمان می‌شود. همچنین اپی زیاتومی شدید نیز ممکن است موجب بی‌اختیاری مدفوع پس از زایمان شود.

انواع اپي زياتومی

دو نوع متداول اپی زياتومی، اپی زياتومی میانی و اپی زياتومی خط میانی طرفی یا مدیولترال است. اپی زياتومی میانی در ایالات متحده و کانادا بسیار متداول است و اپی زياتومی مدیولترال روشی برتر در سایر نقاط جهان است. لازم به ذکر است که هر دو روش، مزایا و معایب مختلف منحصر به خود را دارند.

اپی زياتومی میانی

در اپی زياتومی میانی، برشی در وسط دهانه واژن، مستقیما به سمت مقعد ایجاد می شود. مزایای اپی زياتومی میانی شامل ترمیم آسان و بهبودی سریع است. این نوع اپی زياتومی درد کمتری دارد و احتمالاً در صورت مقاربت جنسی، از ایجاد حساسیت دراز مدت و احساس درد می کاهد. همچنین در این روش احتمال خون ریزی در حین عمل کمتر است. عیب اصلی اپی زياتومی میانی، بالا بودن خطر پارگی در حین زایمان و گسترش آن به عضلات مقعد است. این نوع جراحت می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت، از جمله بی اختیاری مدفوع یا عدم توانایی در کنترل حرکات روده شود.

اپی زياتومی مدیولترال

در این روش، برش از وسط دهانه واژن شروع می شود و با زاویه 45 درجه به سمت مقعد گسترش می یابد. مزیت اصلی آن، این است که خطر پارگی عضلات مقعد بسیار کمتر است.

با این حال، معایب بسیار زیادی نیز دارد، از جمله:

• بالا بودن شدت خون ریزی
• درد شدیدتر
• ترمیم دشوار
• ریسک بالاتری از ناراحتی های طولانی مدت، به خصوص در هنگام مقاربت جنسی.

چه نیازی به انجام اپی زياتومی است؟

همه زنان به اپی زياتومی احتیاج ندارند. کشش بافت ها به طور طبیعی ممکن است نیاز فرد به این روش را کاهش دهد. با این حال، در برخی از موارد، بدون اپی زياتومی، بافت های پرینه فرد ممکن است پاره شوند و ترمیم آن دشوارتر شود. در مورد نحوه انجام آن از ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود سوال کنید.

ارائه دهنده خدمات، ممکن است در مواقع ذیل اپی زياتومی را برایتان توصیه کند:

• کافی نبودن اکسیژن جنین (پریشانی جنین)
• زایمان دشوار، مانند زمانی که کودک در ابتدا باسن یا پایش بیرون بیاید (بریچ) یا وقتی شانه های کودک در لگن گیر کرده باشد.
• طولانی شدن پوشینگ یا زور زدن مادر در مرحله دوم زایمان
• زایمان با فورسپس یا واﮐﯿﻮم
• بزرگ بودن اندازه کودک
• نارسی کودک

درجه اپی زياتومی

اپی زياتومی ها توسط درجه هایی طبقه بندی می شوند که بر اساس شدت یا میزان پارگی آن ها پایه گذاری شده است:

درجه اول

اپی زياتومی درجه یک، شامل یک پارگی کوچک است که فقط در خود بافت واژن امتداد دارد. این برش شامل بافت زیرین آن نمی شود.

درجه دوم

این رایج ترین نوع اپی زياتومی است که علاوه بر بافت واژن، در پوشش آن نیز امتداد دارد. اما شامل اسفنکتر مقعد یا پوشش رکتال نمی شود.

درجه سوم

پارگی درجه سوم شامل پوشش واژن، بافت های واژن و بخشی از اسفنکتر مقعد است.

درجه چهارم

شدیدترین نوع اپی زياتومی که شامل پوشش واژن، بافت های واژینال، اسفنکتر مقعد و پوشش رکتال یا مقعدی است. شدت اپی زياتومی مستقیماً با احتمال بروز عوارض جانبی طولانی مدت در ارتباط است و با افزایش درجه آن، احتمال عفونت، درد و سایر مشکلات بعد از عمل بیشتر می شود.

ست اپی زیاتومی

1.سینی: جهت قرار دادن پنس ها، قیچی ها، تیغ های جراحی، نخ های جراحی و …استفاده می شود.

سینی جراحی استیل جهت جابه جایی لوازم جراحی نیز وسیله ای مناسب است.

سینی جراحی در  سایز های  28 و 32 و 38 و 44 موجود می باشد.

جنس سینی جراحی از استیل می باشد.

2.گالیپات: ظرف کوچک گردی است که معمولاً در محیط‌های بیمارستانی، اتاقهای عمل، دندان پزشکی‌ها و محیط‌های آزمایشگاهی کاربرد دارد.
جنس این ظرف غالباً از استیل، پلاستیک یا سفال می‌باشد. از این ظرف برای نگهداری پماد، دارو یا گلوله‌های کوچک پنبه که به مواد ضدعفونی‌کننده آغشته شده باشند، استفاده می‌گردد.

3.سوزن گیر: همانطور که همگی آگاهیم، بخیه‌ زدن بافت‌های بدن که در زمان عمل جراحی بریده شده‌اند کار بسیار مهمی است. حتی یک اشتباه جزئی در حین بخیه‌ی بافت به احتمال زیاد بیمار را روزها پس از اتمام عمل جراحی، ناراحت و آشفته می‌سازد. بخیه‌ی نادرست بافت پوست می‌تواند موجب درد زیادی شده و ممکن است به انجام عملی دیگر جهت تصحیح آن نیاز باشد. جهت جلوگیری از تمام این عوارض و بخیه‌ی درست بافت، اغلب جراحان از پنس‌های سوزن‌گیر استفاده می‌نمایند. این ابزار به جراح اجازه می‌دهد تا سوزن را در حین بخیه زدن بافت مورد نیاز، بطور محکم نگه دارد.

پنبه سوآب: پنبه یا گاز گلوله شده را سواب گویند، که با دست یا کلمپ گرفته می شود. موارد استفاده:

برای کنار زدن یک رگ یا عضو از محل عمل.

جذب خون و مشخص کردن رگ خونریزی دهنده.

شان ساده: پارچه‌هایی استریل که قسمتی از بدن بیمار را که می‌خواهد تحت عمل جراحی قرار گیرد، از سایر قسمت‌های غیراستریل جدا می‌کند.

گان:

به‌طور کلی دو دسته گان جراحی وجود دارد: یک بار مصرف و چندبار مصرف

• گان‌های چند بار مصرف معمولاً از جنس‌های پنبه، پلی استر، ویسکوز مخلوط آن‌ها می‌باشد.
• گان‌های یک بار مصرف معمولا از جنس اسپان است و در محیط های آلوده به عفونتهای ویروسی از اسپان های لمینت شده استفاده می‌شود و عموما فاقد دوخت و به شکل پرس شده هستند و در برخی موارد ممکن است دارای الگوهای دوختی هم باشند اما هر چقدر درز کمتر داشته باشد در مقابل نفوذ ویروس مطمئن تر و محفوظ تر می‌باشد.

تامپون: تعریف ساده تامپون یک محصول پنبه‌ای یا رایونی نرم و جذب‌کننده است که به حفاظت در مقابل نشت خون عادت ماهانه کمک می‌کند. بر خلاف نوارهای بهداشتی که در بیرون بدن شما قرار می‌گیرد، تامپون‌ها در واژن جای می‌گیرند.

پنس: پنس مانند انبر آشپزخانه می‌ماند که به جراح اجازه می‌دهد بافت‌های پوست را گرفته و محکم نگه دارد. چه بخشی از روده را نگه دارد و چه در طول عمل جراحی شریان را محکم کند، همواره می‌توان به این پنس‌ها اعتماد کرد. همچنین، این ابزار جراحی در اندازه‌های مختلفی وجود دارند به گونه‌ای که جراح می‌تواند با توجه به نیازهای خاص خود یکی از آنها را انتخاب نماید. پنس‌هایی که جهت نگه داشتن سر نوزاد طراحی شده‌اند، کاملاً بزرگ بوده و هدف اصلی آنها این است که با خیال راحت کودک از مجرای زایمان در طی یک عمل سزارین بیرون کشیده شود.